Hakkari'de 1990 yıllarında süren çatışmalı süreçten dolayı Cevizdibi köyünü terk etmek zorunda kalan Reşit İncin ailesiyle Van iline taşındı.
Yıllarca Van ve çeşitli kentlerde çalışan İncin, en son Irak'ta çalıştı. Vatandaşlığı olmadığı için Van'a dönen İncin, hammallık yapmaya devam etti. İlerleyen yaşı ve yaşanan ekonomik krizle birlikte artık iş bulamayan İncin, kirasını ödeyemez hale gelince ev sahibi kaldığı toprak damlı evden çıkardı. Çareyi baba ocağında bulan İncin ilkbaharda köyüne gelmek zorunda kaldı.
Merkeze 45 kilometre uzaklıkta bulunan Cevizdibi (Betkar) köyünde çadır kuran 70 yaşındaki Reşit İncin ve 55 yaşındaki eşi Muhbet İncin şimdi kendilerine uzanacak yardım eli bekliyor.
Köyde babadan kalma arsaya çadır kuran İncin ailesi, hijyen olmayan ortamda çamaşır ve bulaşık yıkarken, yemek işlerini çevreden topladığı odun parçaları ile ilkel şartlarda kurdukları ocakta pişiriyor.
Hiçbir işte çalışmayan evin reisi Reşit İncin," Van'a yerleştikten sonra çocukları küçük olduğu için sürekli çalıştığını fakat durumunun bir türlü düzelmediğini" söyledi.
Van ve Irak’ın Zaho kentine çalışmak için gittiğini belirten İncin, şunları kaydetti; Uzun yıllar Irak’ta ailem için çalıştım. Ta ki çocuklarım biraz büyünce kadar. İnşaatlarda çalıştım. Hamallık yaptım. Fakat orada barınamadım vatandaşlığım olmadığı için beni Irak’tan çıkardılar. Mecbur kaldığım için tekrar Van’a dönmek zorunda kaldım.
Bu yıl Van’da kışı geçirdim. Fakat kiralar çok yüksekti. Kira verecek durumum yoktu. İlkbahar’da köye dönmek zorunda kaldım. Bu kurduğum çadırı da bir hayırsever bana verdi. Bende onu babamdan bana kalan arsaya kurdum. Çadırda hiçbir eşyam yok. Sadece bir iki halı ve battaniye var. Çalı çırpı ile ateşte yemek yapıyoruz.
Mutfağım olmadığı için yemeklerim bozuluyor. Çadırda hiçbir eşyam yok. Eşyam olsa bile elektrik olmadığı içi bunları çalıştırma şansım yok. Yaklaşık bir aydır banyo yapmadım. Yapsam bile köye yakın bir derede yıkanıyorum. Eşin kadın olduğu için derede yıkanma şansı yok. Her gün bağ bahçe işleri ile uğraşıyorum. Fakat yıkanma imkanım olmadığı için aynı elbiselerle yatıp kalkıyorum.
Ben buradan başta Hakkari Valisine, hayırseverlere çağrıda bulunuyorum. Bize yardımda bulunsunlar. Başımı sokacak bir ev yapmam için bana yardımcı olsunlar. 70 yaşında olmama rağmen yaşlılık maaşı bile alamıyorum. Çünkü ikamet adresim olmadığı için bana maaş bağlanmıyor. Akşam yiyecek yemeğimiz yok. Komşularımız arada sırada bizlere yemek yolluyorlar. Köyde bana ait hiçbir şey yok. Koyunum, bağım bahçem yok. Sadece babadan kalma 6 kardeş ile ortak çadır kurduğum arsamız var. Arsamız müşterek fakat kardeşlerim eğer ev yapılırsa bana izin verecekler. Bende ihtiyarım . Hastayım zaten sakat olan kolumla bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Haftada 1 gün bile düzgün yemek yiyemiyoruz. Tekrardan bizi bu durumdan kurtaracak herkesten yardım bekliyorum.’ diye konuştu.
Reşit İncin’in eşi Muhbet İncin ise havaların iyice soğuduğunu ve artık çadırda yaşamanın zor olduğunu söyledi.
Komşuların verdiği birkaç battaniye ile idare etmeye çalıştıklarını aktaran İncin şöyle konuştu; 5 yaşındaki torunum ile yaşama mücadelesi veriyoruz. Kurduğumuz çadırda döşek, yorganımız yok uyuyalım.
Hakkari Valisinden ve maddi imkanı olan insanlara çağrıda bulunuyorum. Bizlere yardımcı olun. Önümüz kış çadırda nasıl idare edeceğiz. Bir günümüz çok zorlu geçiyor. Belki günde bazen bir öğün bile yemek yiyemiyoruz. O da komşuların desteği ile ayakta durmaya çalışıyoruz. Çünkü çadırımızda hiç ev eşyamız yok. Eğer komşularımız bir şeyler verirse dışarda kurduğum ilkel ocakla bir şeyler pişiriyoruz. Pişirdiğimiz yemeğin yarısını tüketiyoruz. Diğeri ise bozuluyor.
Çadırımız geceleri çok soğuk oluyor. Özelikle benimle yaşayan ve annesi geçen yıl vefat eden torunum çok üşüyor. Bizler sahipsiziz. Kimsemiz yok sizlerde bize yardımcı olmanızı istiyoruz. Bir tek Allah bizim sahibimiz. Bizim yaşamamız için desteğe ihtiyacımız var. Havalar soğumadan bizlere yardımcı olun.
Haziran ayından önce buraya geldik. Fakat kimse bizlere yardımcı olmadı şuana kadar. Sadece başımızı koyacak bir ev istiyoruz. Özellikle Hakkari Valisine ve hayırseverlere çağrıda bulunuyoruz. Bizlere yardımcı olun ve sahip çıkın. Çünkü bizler çok perişan haldeyiz’’ diye konuştu.
İLETİŞİM; Muhbet İncin; 0530 887 8175
Havva Duman İncin; 0552 063 1240
